Welke rechten hebben passagiers op grond van de passagiersverordening in geval van staking?
In het afgelopen jaar zagen we steeds vaker beelden van overvolle luchthavens voorbijkomen. Dit is niet in de laatste plaats te wijten aan stakingen. Maar wat blijft er over voor vliegtuigpassagiers als hun vakantiewens op de luchthaven hierdoor in duigen valt? Mag de luchtvaartmaatschappij claims afwijzen vanwege een staking? Naast de nationale wetgeving heeft de Europese verordening (EG) nr. 261/2004 tot doel om een uniform beschermingsniveau te waarborgen.
Artikel 7 van de verordening voorziet in een recht op compensatie (tussen € 250 en € 600) en artikel 8 in een recht op terugbetaling of een andere vlucht tegen de luchtvaartmaatschappij. De voorwaarden vloeien vooral voort uit de artikelen 4 en 5.
In artikel 5 is ten aanzien van de annulering van de vlucht bepaald dat een luchtvaartmaatschappij niet verplicht is compensatie te betalen, indien de passagier van tevoren wordt meegedeeld dat de vlucht is geannuleerd. Hoe later de luchtvaartmaatschappij haar passagiers informeert, hoe meer zij zich moet inspannen om de passagiers een redelijk alternatief te bieden. De luchtvaartmaatschappij is eveneens niet verplicht compensatie te betalen indien zij kan aantonen dat "de annulering het gevolg is van buitengewone omstandigheden die ondanks het treffen van alle redelijke maatregelen niet voorkomen konden worden". In overweging 14 worden stakingen ook als een dergelijke reden genoemd. Hier moet men oppassen voor generalisatie. Aan de ene kant kan een onderscheid worden gemaakt tussen interne en externe stakingen. Aan de andere kant moet ook rekening worden gehouden met de voorspelbaarheid en de beheersbaarheid van de gebeurtenissen. In de regel kan dit laatste niet worden ontkend bij een staking om betere arbeidsvoorwaarden af te dwingen. Alleen bij annuleringen die niet konden worden vermeden, bijvoorbeeld door een voorafgaande reorganisatie van de bedrijfsprocessen, is de luchtvaartmaatschappij niet verplicht om compensatie te betalen. Het hangt dus af van het individuele geval.
Artikel 4 regelt de instapweigering. In tegenstelling tot annulering, stijgt hier het vliegtuig op. Het gaat niet alleen om gevallen van overboeking, maar volgens de rechtspraak van het Hof van Justitie in de zaak Finnair/Lassooy ook om operationele redenen, zoals stakingen. In dit geval is een uitdrukkelijke mededeling aan de passagier vereist. Het is daarom raadzaam om meer tijd op de luchthaven in te plannen wanneer een staking wordt aangekondigd om een van de felbevochten plaatsen te bemachtigen. De luchtvaartmaatschappij zal dit meestal aanbevelen. Er is echter geen sprake van een instapweigering als er "redelijke gronden" voor de weigering zijn. Vanwege de afwijkende formulering moeten bij de uitlegging andere maatstaven worden gehanteerd dan bij artikel 5. Tot dusverre heeft de rechtspraak een staking echter niet als een gerechtvaardigde reden aangemerkt.
Daarom biedt het Europees recht een minimumniveau van bescherming waarop zich passagiers reeds op de luchthaven kunnen beroepen. Een staking is nog geen reden om passagiers "te laten zitten", maar vereist een hogere mate van tegemoetkoming.
Heeft u nog vragen? Neem dan contact op met Theresia Neuhöfer, Rechtsanwältin, neuhoefer(at)alpmann-froehlich.de.
Tel: 0049 5971 80161-0
Mail: rheine(at)alpmann-froehlich.de
#luchthaven #air_passenger #luchtvaartmaatschappij #staking #passagier #vakantie
